แก้วโซดาไลม์ หรือ แก้วไร้สารตะกั่ว แบบไหนดีกว่ากัน

1) ความแตกต่างหลักระหว่างแก้วทั้งสองในเรื่องความแตกต่างในองค์ประกอบของแก้ว แก้วโซดาไลม์ ส่วนใหญ่ประกอบด้วยซิลิคอน โซเดียม และแคลเซียม แก้วบอโรซิลิเกตส่วนใหญ่ประกอบด้วยซิลิคอนและโบรอน

2) ความแตกต่างระหว่างคุณสมบัติของแก้วทั้งสองมีสาเหตุหลักมาจากองค์ประกอบที่แตกต่างกัน

3) ส่วนผสมที่แตกต่างกันนั้นเกิดจากส่วนผสมที่แตกต่างกันที่เพิ่มเข้าไปในวัตถุดิบทางเคมี

แก้วไร้สารตะกั่ว มีดัชนีการหักเหของแสงได้ดีกว่าแก้วโซดาไลม์แบบดั้งเดิม ซึ่งแสดงประสิทธิภาพการหักเหของแสงของแก้วโลหะได้อย่างสมบูรณ์แบบ เช่น เครื่องประดับรูปทรงต่างๆ แก้วไวน์คริสตัล โคมไฟคริสตัล ฯลฯ ล้วนทำจากแก้วที่มีสารตะกั่ว

[ดูน้ำหนักของแก้วไวน์]

เมื่อเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์แก้วคริสตัลไร้สารตะกั่ว ผลิตภัณฑ์แก้วโซดาไลม์จะมีน้ำหนักมากกว่าเล็กน้อย

[ฟังเสียง]

การแตะแก้วโซดาไลม์ จะให้เสียงทื่อคล้ายกับโลหะ แต่เสียงของแก้วไร้สารตะกั่วจะฟังสบายหูมากกว่า อุดมไปด้วยชื่อเสียงของ "ดนตรี" แก้ว และเสียงสะท้อนเก้าวินาที

[ดูฉลากส่วนผสมในแก้วไวน์]

แก้วโซดาไลม์ โดยทั่วไปมีโพแทสเซียม ซึ่งส่วนใหญ่เป็นงานหัตถกรรมระดับไฮเอนด์ และทำเครื่องหมายไว้ที่บรรจุภัณฑ์ด้านนอก ในขณะที่แก้วที่มีสารตะกั่วประกอบด้วยตะกั่ว นั่นคือเครื่องแก้วคริสตัลที่พบได้ทั่วไปในซูเปอร์มาร์เก็ตและแผงลอยบางแห่ง และปริมาณตะกั่วออกไซด์สามารถเข้าถึงได้ถึง 24%

[ดูการทนความร้อน]

โดยทั่วไปแว่นตาสามารถทนต่ออุณหภูมิสูงได้ แต่โดยทั่วไปแล้วจะมีความทนทานต่อความเย็นจัดและความร้อนจัดได้ไม่ดี แก้วคริสตัลไร้สารตะกั่วเป็นแก้วที่มีค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวสูงและความต้านทานต่อความเย็นและความร้อนจัดนั้นแย่ยิ่งกว่านั้นอีก หากคุณชงชาด้วยน้ำเดือดในแก้วไร้สารตะกั่วที่เย็นเป็นพิเศษ ชาจะแตกได้ง่าย

[ดูความแกร่ง]

แก้วคริสตัลไร้สารตะกั่ว มีความทนทานมากกว่าแก้วโซดาไลม์ ซึ่งก็คือ ทนต่อแรงกระแทก